Osteopathie is een manuele onderzoeks- en behandelmethode waarbij alle weefsels in het menselijk lichaam onderzocht worden op hun beweeglijkheid en hun onderlinge afhankelijkheid in relatie met de klachten van de patient. Manueel, omdat onderzoek en behandeling alleen met de handen geschiedt en er dus geen apparaten aan te pas komen.
Onder beweeglijkheid verstaan we niet alleen de bewuste bewegingen die een mens kan maken (zoals het bewust draaien van je hoofd, het heffen van je arm of het lopen), maar ook de onbewuste bewegingen van het lichaam (zoals de ademhaling, de peristaltiek van maag en darmen, nierbewegingen of stroming van bloed, lymfe of hersenvocht).
Oorzaak niet in de regio van de klacht
Osteopathie is gebaseerd op de samenwerking en beweging van de verschillende systemen en weefsels in het menselijk lichaam. Een osteopaat is in staat om te herkennen welke organen, bindweefsel, zenuwen, wervels of schedelbotstukken minder beweeglijk zijn geworden. Het gaat er vervolgens om de oorzaak van klachten te achterhalen. De oorzaak kan wel eens heel ergens anders liggen dan de plaats waar de pijn te voelen is.
Osteopathie is uitsluitend handwerk; door middel van corrigerende handgrepen zoekt een osteopaat een nieuwe balans en activeert het zelfherstellend vermogen van de patiënt. Vanwege dit zelfherstellend vermogen volgen de behandelingen niet kort op elkaar. Soms krijgt de patiënt aanvullende adviezen op het gebied van voeding en “leefregels”. Werk voor beiden dus.
